Het advies voor de arbeidsmarkt: langer leren!

We hebben decennia lang de beroepsbevolking opgedeeld in laag-, middelbaar- en hoogopgeleiden. Dat taalgebruik is verdacht geraakt, omdat er een hiërarchie uit zou spreken: hoger = beter. We stoeien nu met alternatieven, zoals theoretisch en praktisch opgeleid.

Afbeelding afkomstig van WikiCommons: Gary Todd

Ik kijk met enig onbehagen naar die stoeipartij, om verschillende redenen. De eerste is het ontbreken van een goede definitie. Met laag, middelbaar en hoog wist je waar je aan toe was:

  • Laagopgeleid = zonder startkwalificatie. De startkwalificatie – niveau 2, globaal samenvallend met tweejarig mbo – is al decennia het minimale entreebewijs voor de arbeidsmarkt
  • Middelbaar opgeleid = niveaus 2, 3 en 4 van de kwalificatiestructuur, globaal samenvallend met twee-, drie- en vierjarige mbo-opleidingen en met havo/vwo-diploma’s
  • Hoogopgeleid = hbo- en wo-gediplomeerden.

Nu is statistische helderheid geen doel op zich. Er zit ook nog iets achter. Telt u even mee:

  • Bij een regulier verlopen schoolloopbaan haal je je startkwalificatie als je 18 bent. Je mag de arbeidsmarkt op, maar eerlijk gezegd vind ik 18 rijkelijk jong als startleeftijd in onze ingewikkelde samenleving
  • Een niveau 4 diploma – de klassieke vakman of vakvrouw – haal je bij een regulier verloop als je 20 bent. Nog steeds erg jong
  • Voor hbo- en wo-diploma’s lopen de eindtijden wat uiteen. Het zal ergens tussen je 22ste en je 25ste

Nu kun je het onderscheid tussen middelbaar en hoog vervelend vinden. Feit blijft dat hoog samenvalt met ‘lang’ en middelbaar met ‘een stuk korter’. In ‘hoog’ wordt jaren meer onderwijs geïnvesteerd. Je kunt wel een pleidooi houden dat ‘middelbaar’ mooi genoeg is. Daar zal vooral de Minister van Financiën blij mee zijn: dat scheelt een hoop onderwijsgeld. Maar persoonlijk vind ik dat niet echt eerlijk.

En economisch is het ook niet wijs. Uit internationaal onderzoek blijkt dat elk jaar meer onderwijs een dubbele kwalificatiewinst oplevert: het lerende individu is beter voorbereid op een loopbaan en heeft meer verdienvermogen. En de beroepsbevolking als geheel heeft meer verdienvermogen. Wanneer het normaal zou zijn dat iemand zich breed schoolt door twee of drie mbo-opleidingen op elkaar te stapelen en tot zijn 24ste door te leren – nu nog het voorrecht van een hoger of langer opgeleide – hoor je mij nergens meer over.

Ik vind de ‘associate degree’ een fantastische toevoeging aan ons onderwijsstelsel: een verkorte hbo-opleiding van twee jaar voor mbo-ers. Het mbo levert een concrete beroepsvoorbereiding af, de handen aan het bed of aan de machine. Maar het gaat ook om abstractere vaardigheden als talenkennis, rapporteren, processen doorzien, klantgerichtheid, calculeren en noem maar op. De befaamde ‘21st century skills’. Mijn hoop is dat de ‘associate degree’ precies die combinatie gaat aanleveren. Dan combineer je de beroepsvoorbereiding van het mbo met de ‘21st century skills van het hbo en van  de twee extra leerjaren.  

Het gaat in het onderwijs om drie dingen:

  • Beroepsvorming, de voorbereiding voor de entree op de arbeidsmarkt. Dat kan alleen vrij rudimentair. Er circuleren tienduizenden beroepsomschrijvingen en de vereisten voor al die beroepen vormen een universum op zich. Echte eindopleidingen bestaan amper meer. Ze hebben allemaal aanvulling en precisering in de beroepspraktijk nodig. Het mbo heeft daar al een belangrijke consequentie aan verbonden. Een van de eindtermen van het mbo is verdere schoolbaarheid: bij je diploma-uitreiking moet het voor de student duidelijk zijn dat hij niet uitgeleerd is
  • Burgerschapsvorming, de voorbereiding op een bestaan in een zeer ingewikkelde samenleving, vol informatiestromen, overheidsbemoeienis, digitalisering, financiële besluiten
  • Persoonlijkheidsvorming, de voorbereiding op een leven gevuld met talentbenutting, relaties, gezondheidsvragen, omgang met anders denkenden.

Als je dat zo opsomt, is die leeftijd van 18 voor de startkwalificatie echt achterhaald. Een  beroepsopleiding die je verder ‘schoolbaar’ maakt; plus een stevige portie ‘21st century skills’. Dat is wat arbeidsmarkt en samenleving vergen. Laten we de illusie dat je op je 20ste uitgeleerd bent, prijs geven en op zoek gaan naar praktische mogelijkheden voor leertijdverlenging. Als hij goed nadenkt, zal de Minister van Financiën niet protesteren. De onderwijsbegroting groeit weliswaar, maar de belastingopbrengst ook.  

Gerelateerde artikelen

Een woedende vriendin. Eindelijk

Een woedende vriendin. Eindelijk. Ik heb een vriendin van Turkse komaf. Ik noem haar in dit verhaal A. Ik ken haar inmiddels bijna 35 jaar. Ik heb haar nog nooit zonder hoofddoek [...]

Column: De Amerikaanse middeleeuwen

De Amerikaanse middeleeuwen Protestanten tijdens de recente "No Kings" demonstraties in Amerika. Bron: Pexels We komen nog steeds woorden en begrippen te kort om het fenomeen Trump te verklaren. Maar de afgelopen paar [...]

Meer artikelen

Een woedende vriendin. Eindelijk

Een woedende vriendin. Eindelijk. Ik heb een vriendin van Turkse komaf. Ik noem haar in dit verhaal A. Ik ken haar inmiddels bijna 35 jaar. Ik heb haar nog nooit zonder hoofddoek [...]

Deel 1: de aanstaande bevolkingskrimp

Deel 1: de aanstaande bevolkingskrimp In de vorige Blaauwdruk schreef ik mijn verbazing uit over de razendsnelle daling van de vruchtbaarheid in Turkije, van net boven de vervangingsratio van 2.1 kind per vrouw [...]

Minka’s Kleine Wereldstad

Minka's Kleine Wereldstad Inmiddels werk ik alweer ruim acht maanden bij Blaauwberg. Ik weet nog goed dat ik net een maand binnen was, nog druk bezig om de Ondernemersfondsen een beetje onder [...]

Onderwijs en Armoedebestrijding

Onderwijs en Armoedebestrijding We staan in verschillende steden voor leergangen over armoedebestrijding. Spannend zijn vooral de steden die deelnemen aan het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid. In die NPLV-gebieden wonen bij elkaar [...]

Neem contact op

Neem contact met ons op via bijgaande contactgegevens. Wij komen spoedig met een reactie.

Inschrijven voor onze nieuwsbrief: